Σάββατο 9 Οκτωβρίου 2010

ΧΩΡΙΣΜΟΣ....ΤΙ ΔΥΣΚΟΛΟ ΠΡΑΓΜΑ....

Το τηλέφωνο χτύπησε...

Ήταν μία καλή μου φίλη απο παλιά....

Οι ζωές μας πολλές φορές ήρθαν στην ίδια ευθεία....

Είμαστε φίλες 12 χρόνια,γνωριστήκαμε στο τότε μαγαζί που είχα με επώνυμα ενδύματα,είχε έρθει να πιάσει δουλειά,συνεργαστήκαμε αρκετά,και κάπου στην μέση μείναμε έγκυες συγχρόνως...εκεί δέσαμε ακόμα περισσότερο.Είχαμε ήδη ένα πολύ κοινό στοιχείο την εγκυμοσύνη,και ένα δεύτερο,ότι περιμέναμε και οι δύο κοριτσάκι,το πρώτο μας παιδί ήταν κοριτσάκι!!!!Κάποια στιγμή έφυγε απο το μαγαζί κι εγώ το ίδιο γιατί οι εγκυμοσύνη μας πήγαινε απο το κατώ στο χειρότερο...αιμοραγίες,ακινησία κ.α.π

Παρ'όλο τα δύσκολα γεννήσαμε δύο υγειέστατα κοριτσάκια με 15 μέρες διαφορά...

Οι δρόμοι μας όμως κάποια στιγμή άλλαξαν πορεία...χώρισε μετά απο ενάμιση χρόνο και βρέθηκε σε πολλές οικονομικές δυσκολίες....φυσικά και της στάθηκα αλλά πολλές φορές μετά απο έναν χωρισμό σε πιάνει η τάση να θέλεις να απομακρυνθείς και να κρυφτείς για λίγο διάστημα απ'όλα κι απ' όλους....σωστά; έτσι κι έγινε,απομακρυνθήκαμε,αλλά ποτέ δεν πάψαμε να είμαστε φίλες.
Τα χρόνια πέρασαν και μετά ήρθε και η δική μου στιγμή να πώ αντίο στο γάμο μου και εκείνη επέστρεψε για να μου σταθεί σαν καλή φίλη και να μου δώσει κουράγιο πως η ζωή δεν τελειώνει εδώ και πως ξαναπαντρευόταν και ήθελε πολύ να παραβρεθώ στον νέο της γάμο!!!
Χάρηκα πολύ με την καινούρια της αρχή και ευχήθηκα όλα να πάνε καλά αυτή την φορά....Λίγους μήνες αργότερα γνώρισα κι εγώ τον σημερινό μου σύζυγο και τότε πράγματι πίστεψα πως μοιάζουμε πολύ...δεν το βάλαμε κάτω!!!
Η ιστορία όμως δεν ήταν ευχάριστη για κείνην..αντιμετώπισε ένα σοβαρό πρόβλημα με την υγεία της το οποίο δυστυχως έβαλε στην άκρη το θέμα μιας επιθυμητής εγκυμοσύνης.Την ώρα που εγώ κρατούσα στα χέρια μου μία νέα ζωή,εκείνη βρισκόταν στο χειρουργείο για να μπορέσει να αντιμετωπίσει το σοβαρό πρόβλημα της υγείας της. Και το χειρότερο ήταν πως ήταν μόνη σ' αυτόν τον γολγοθά.Ο συζυγός της αποστασιοποιήθηκε και της δήλωσε πως δεν έχει διαθεση να συνεχίσει άμα δεν μπορεί να του χαρίσει ένα μωρό....

Και κάπου εδώ με βρίσκει το τηλεφώνημά της για να μου πεί να πάμε σε κανέναν παιδότοπο τα μικρά και να μου πεί την στεναγχώρια της.Ο χωρισμός της χτύπησε για άλλη μιά φορά την πόρτα της και συγχρόνως λόγω μείωση προσωπικού την διώξανε κι απο την δουλειά της ύστερα απο τόσα χρόνια...Τί να της πώ και πώς να την παρηγορήσω;
Με πόνεσε πολύ όταν μου είπε..."Ρε φιλενάδα,πώς θα πώ για άλλη μιά φορά στην μικρή μου πως και πάλι θα είμαστε μόνες και πως δεν φταίς εσύ! "
Είναι ότι πιο σκληρό μπορεί να μας συμβεί,να βλέπουμε τις αποφάσεις μας να τις βιώνουν και τα παιδιά μας,τα λάθη μας να χτυπούν πάνω τους,οι φόβοι μας να γίνονται εφιάλτες τους, κι εμείς πρωταγωνιστές της παράστασης με αυλαία τα προσωπάκια τους!

Δεν θέλω να βρεθώ ποτέ στην θέση της,φοβάμαι πως δεν θα έχω την ίδια ψυχραιμία με τότε...Θα σταθώ δίπλα της όσο περισσότερο μπορώ και περισσότερο στο να της βρώ μία δουλειά γιατί θα το χρειαστεί!

12 σχόλια:

marilise είπε...

μακάρι να μπορούσα να βοηθήσω !!! είναι μαζί σου η σκέψη μου τόχω βιώσει και ........

"ζαχαρούλα.." είπε...

έχω περάσει και εγώ χωρισμό και είναι δύσκολα... όμως στην ερώτηση

"Ρε φιλενάδα,πώς θα πώ για άλλη μιά φορά στην μικρή μου πως και πάλι θα είμαστε μόνες και πως δεν φταίς εσύ! "

δεν έχω απάντηση.. και δεν ξέρω αν κάποιος έχει.....

καλημέρα!

CHEF AT THE MARCHE BISTRO είπε...

marilise,@ ΟΠΟΙΟΣ ΤΟ ΧΕΙ ΠΕΡΑΣΕΙ ΠΡΑΓΜΑΤΙ ΞΕΡΕΙ!

CHEF AT THE MARCHE BISTRO είπε...

"ζαχαρούλα @ ΤΟ ΜΟΝΟ ΟΜΩΣ ΠΟΥ ΞΕΡΩ ΕΙΝΑΙ ΠΩΣ ΜΕΤΑ ΑΠΟ ΜΙΑ ΣΤΑΥΡΩΣΗ ΕΡΧΕΤΑΙ ΠΑΝΤΑ Η ΑΝΑΣΤΑΣΗ...

apinkdreamer είπε...

καλησπερα! λιγο πολυ ολοι εχουμε περασει παρομοιες καταστασεις...
σε ευχαριστω πολυ για το σχολιο σου!!! χαιρομαι πολυ που ηδη ζεις το ονειρο σου! τα ονειρα ειναι για να τα πραγματοποιεις και να τα ζεις!!!!

Ανώνυμος είπε...

να της πεις πως ολα θα πανε καλα .να ειναι μονο ψυχραιμη και δυνατη και να μην ανυσυχει για την μικρουλα της τα παιδια ολα τα ξερουν και ολα μπορουν να τα καταλαβουν τις περισσσοτερες φορες χωρις πολλα λογια. να κοιταξει τον εαυτο της την υγεια της και ολα θα παρουν το δρομο τους παλι .το θεμα της δουλειας ειναι σιγουρα το πιο δυσκολο κομματι αν μπορεις εκει να την βοηθησεις καντο .τωρα της φαινετε βουνο αλλα μολις βρει δουλεια θα ηρεμησει και θα δει τη ζωη ξανα με αλλα ματια .α και πες της οτι τουλαχιστων ειδε με πιον ειχε να κανει με αυτη την ευκαιρια .η θετικη μου σκεψη κοντα της

ΑΓΓΕΛΙΚΗ είπε...

Καλησπέρα. Απαντάω σαν πιο "ειδική " στην προηγούμενη ανάρτησή σου. Έχεις δίκιο γι' αυτά που λες, αλλά πού να το βρεις. Είναι πολύ δύσκολο να έχεις την υπομονή να βοηθάς σε καθημερινή βάση δυο παιδιά στο σχολείο και ιδιαίτερα σ' αυτές τις τάξεις. Να φανταστείς όταν ο γιος μου πήγαινε πρώτη δημοτικού με την αδερφή μου διάβαζε. Εγώ μετά από το σχολείο δεν μπορούσα να έχω άλλη υπομονή, την είχα εξαντλήσει στα παιδιά των άλλων. Βέβαια μπορεί να μη γράφαμε μαζί, αλλά τον έπαιρνα μαζί μου στα ψώνια και τον έβαζα να διαβάζει ταμπέλεςκαι οδούς κι αυτό ΄σο και να σου φανεί παράξενο τον βοήθησε πολύ. Για να μην σπάσουν τα νεύρα σου πάντως θα μπορούσες να βρεις μια δασκάλα, τώρα λόγω κρίσης θα υπάρχει μεγάλη προσφορά που να τα βοηθάει και τα δύο. Θα μου πεις είναι και το χρηματικό στη μέση, αλλά θα απεμπλακείς και θα ηρεμήσεις και θα μπουν και σε μια σειρά. Πάντως υπομονή γιατί έχεις ακόμα "πολλά ψωμιά" που λένε.

Dee Dee είπε...

Διαβασα 2-3 φορες την αναρτηση σου.
Δεν μπορω να φανταστω την εμπειρια σας. Ποση δυναμη θελει να κανεις μια νεα αρχη με παιδια;!
καλη δυναμη ευχομαι στην φιλη σου!!!! Ολα να πανε καλα και η μικρουλα της να το αντιμετωπισει με τον καλυτερο τροπο!!

xxx

CHEF AT THE MARCHE BISTRO είπε...

apinkdreame@ ΚΑΛΩΣΟΡΙΣΕΣ!!!!

CHEF AT THE MARCHE BISTRO είπε...

sofia bin@ ΕΤΣΙ ΟΠΩΣ ΓΙΝΑΝΕ ΤΑ ΠΡΑΓΜΑΤΑ,ΤΟ ΘΕΜΑ ΤΗΣ ΔΟΥΛΕΙΑΣ ΕΙΝΑΙ ΟΤΙ ΠΙΟ ΣΗΜΑΝΤΙΚΟ...ΧΩΡΙΣ ΑΥΤΗΝ ΤΟ ΧΑΟΣ!!!

CHEF AT THE MARCHE BISTRO είπε...

ΑΓΓΕΛΙΚΗ@ ΠΟΛΥ ΚΑΛΟ ΑΥΤΟ ΜΕ ΤΙΣ ΤΑΜΠΕΛΕΣ..ΟΣΟ ΓΙΑ ΔΑΣΚΑΛΑ...ΗΔΗ ΣΚΙΖΩ ΤΗΛΕΦΩΝΑ ΑΠΟ ΤΟΝ ΔΡΟΜΟ

CHEF AT THE MARCHE BISTRO είπε...

Dee Dee@ ΚΑΛΟ ΜΟΥ ΚΟΡΙΤΣΑΚΙ,ΠΟΥ ΣΕ ΛΙΓΟ ΘΑ ΒΑΛΕΙΣ ΝΥΦΙΚΟ ΚΑΙ ΘΑ ΧΑΡΕΙΣ ΓΙΑ ΠΡΩΤΗ ΦΟΡΑ ΑΥΤΗ ΤΗΝ ΥΠΕΡΟΧΗ ΕΜΠΕΙΡΙΑ...ΚΑΛΑ ΚΑΝΕΙΣ ΚΑΙ ΟΥΤΕ ΠΟΥ ΦΑΝΤΑΖΕΣΑΙ ΑΥΤΗΝ ΤΗΝ ΕΜΠΕΙΡΙΑ ΜΑΣ...ΕΥΧΟΜΑΙ ΜΕΣΑ ΑΠΟ ΤΗΝ ΚΑΡΔΙΑ ΜΟΥ ΝΑ ΕΙΣΑΙ ΠΑΝΤΑ ΕΥΤΥΧΙΣΜΕΝΗ ΚΑΙ ΕΡΩΤΕΥΜΕΝΗ....ΑΜΑ ΔΕΝ ΕΧΕΙ ΠΡΟΓΡΑΜΜΑΤΙΣΤΕΙ ΤΑΞΙΔΙ ΓΙΑ ΝΑ ΦΥΓΩ ΘΑ ΕΙΜΑΙ ΣΤΑ ΧΑΡΜΩΣΥΝΑ ΣΟΥ!!!