"-Α..ρε Πασχαλάκη τί ερώτηση είναι αυτή..και βέβαια υπήρξα μικρή και μάλιστα σκανδαλιάρα σαν εσένα..."Αυτή του η αθώα ερώτηση ήταν για μένα λες και άνοιξα το κουτί των αναμνήσεων.Όλοι κάποτε ήμασταν παιδιά και μάλιστα όλοι έχουμε να θυμόμαστε την παλιά τη γειτονιά..γι' αυτό διάλeξα και σας έβαλα το τραγούδι του Μαζονάκη για να το ακούσετε και να έρθουν και σε σας στιγμές του χθές!
Έχω πολλά να θυμάμαι μα πιο πολύ εκείνο το ρολόι που πήγαινε 5.30 μμ και τα βιβλία κλείνανε.Έτρεχα να χτυπήσω την απέναντι ακριβώς πόρτα μας για να συναντήσω την Ντίνα ,την καλύτερη μου παιδική φίλη και ύστερα να πάμε να χαθούμε στα στενά της Χαριλάου και να ψάξουμε για κανένα γατάκι ή σκυλάκι , να το κουβαλήσουμε σπίτι μας για να γίνει η παρέα μας.Χρόνια ανέμελα να πώ; δίχως πονηριά.Τα λεφτά δεν μετρούσαν για μας,αρκεί να είχαμε καμία δραχμή στη τσέπη μας και να πάρουμε κανένα παγωτό χωνάκι....
ακόμα ακούω φωνές απο την παλιά μου γειτονιά...παιδικές φωνούλες και γέλια πολλά....εσείς;;
1 σχόλιο:
Να σας ζήση ο μικρούλης σας!!!
...και ο μεγάλος φυσικά!
Ναστέ καλά να χαίρεστε ο ένας τον άλλο+
Δημοσίευση σχολίου